Dorosły osobnik


Młody osobnik L3


Wygląd

Jego ubarwienie jest czarno brunatne. Na karapaksie widnieją promieniste brunatno-szarawe pasy tworząc charakterystyczny dla Pterinochilusów wzorek, a na odwłoku kropki w podobnym kolorze. Uda pająka są czarne, dalsze segmenty odnóży szaro-brązowe. W miejscu łączenia uda i rzepki widać pomarańczowawy pasek. Samice dożywają przeważnie 12-15 lat. Samce giną około roku po ostatniej wylince. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców. Spotykane są także jasne odmiany kolorystyczne Pterinochilus chordatus, bardziej przypominające Pterinochilus murinus. Pająki te zwykle nieco jaśnieją przed linieniem. Dorasta do 5 cm ciała, do 10-12 cm z rozpostartymi odnóżami.

Warunki naturalne

Ptasznik ten sklasyfikowany został  w 1906 roku przez Strand’a. Jest ptasznikiem afrykańskim gdzie występuje w Mozambiku, Kenii oraz Tanzanii. Zamieszkuje stepy, sawanny oraz lasy, gdzie zasiedla norki, które gęsto oplata pajęczyną.

Terrarium

Optymalne terrarium dla tego ptasznika to 25/25/25 cm chodź może być i troszkę większe. Jako podłoże stosujemy torf kwaśny lub włókno kokosowe. Gatunek ten wymaga około 60-80% wilgotności i temperatury około 27-28 stopni w nocy można ją trochę obniżyć, jednak nie poniżej 20 stopni. Pterinochilus chordatus wytwarza duże ilości pajęczyny. Jako kryjówka doskonale nadaje się kawałek kory. Inne ozdoby wizualne są zbędnie ponieważ i tak ptasznik oplecie wszystko pajęczyną. Miseczka z wodą nie musi być potrzebna. Młode osobniki trzymamy w pudełkach po kliszy lub pojemnikach na mocz. Wraz ze wzrostem przekładamy je do coraz większych "terrariów". Hodowcy stosują z powodzeniem pudełka po sałatkach, czekoladkach, wacikach do uszu itp. Popularne są także faunaboxy różnych rozmiarów, które dość tanio można dostać w sklepach zoologicznych. Terrarium powinniśmy trzymać z dala od  głośników i innych rzeczy, które powodują drgania. Także terrarium nie powinno znajdować sie przy oknie lub przy kaloryferze wtedy nie  będzie narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych lub przesuszenia. Terrarium nie powinno być dostępne dla dzieci
i innych zwierząt domowych.

Ciekawostki

P. chordatus, jak każdy afrykański ptasznik nie jest polecany początkującym. Jest agresywny, posiada bardzo silny jad (nie wyczesuje jednak włosków parzących z odwłoka) oraz porusza się z nieprawdopodobną prędkością; potrafi dobrze skakać. Plecie bardzo dużo sieci - zazwyczaj oplata nią całe terrarium tworząc efektowne oprzędy.

Żywienie

Młode chordatusy karmimy odpowiednim dla ich wielkości pokarmem takim jak larwy much, pinki, muchy, wylęg świerszcza. Raczej można im podawać bardziej żwawszą karmówkę. Dorosłe zaś świerszczami oraz szarańczą. A bardziej o żywieniu możemy się zapoznać tu --->http://www.birdspiders.pun.pl/viewtopic.php?id=32

Rozmnażanie

Przed kopulacją należy oba ptaszniki dobrze nakarmić, chociaż samica bardzo rzadko przejawia agresję w stosunku do swojego partnera i mogą mieszkać ze sobą nawet kilka tygodni. Samica buduje kokon zazwyczaj w 6-12 tygodni po kopulacji. Kokon, w którym znajduje się od 60 do 200 jaj jest wbudowany w ścianki oprzędu i nie ma możliwości przeniesienia go do inkubatora. Młode wylęgają się 16-20 dniach a samodzielnymi pająkami staja się po około 3 tygodniach. Link o rozmnażaniu:
----> http://www.birdspiders.pun.pl/viewtopic.php?id=94

Rozpoznawanie płci

Samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne,  posiadają  haczyki  na przedniej parze odnóży
i są mniejsze od samic. Samica jest masywniej zbudowana od samca, który może mieć jednak nieco większą rozpiętość odnóży. Link o rozpoznawaniu płci:
---> http://www.birdspiders.pun.pl/viewtopic.php?id=93

źródło:
Własne obserwacje i doświadczenia.

Ostatnio edytowany przez Nogas (2008-03-29 14:06:22)