Brachypelma smithi

Opis ptasznika

Brachypelma Smithi został sklasyfikowany i opisany w 1897 roku przez Cambridge`a. Występuje w Meksyku, na sawannach. Tak jak wszystkie ptaszniki z rodzaju Brachypelma podlega Konwencji Waszyngtońskiej (CIT ES). W naturze pająk ten jest rzadko spotykany, ponieważ wiele osobników odławiano z ich naturalnego środowiska na potrzeby rynku terrorystycznego. Teraz jest to jeden z najpopularniejszych gatunków w hodowli, często jest rozmnażany w niewoli i praktycznie wszystkie dostępne w sprzedaży osobniki pochodzą z hodowli. Samice tego gatunku dożywają nawet 20 lat, natomiast samce maksymalnie do roku po ostatniej wylince (czyli żyją około 2-3 lata).

Jest to jeden z najpiękniej ubarwionych ptaszników. Posiada czarny odwłok oraz odnóża z czerwonymi plamkami. karapaks jest czarny z jasną obwódką. Młode osobniki nie przypominają ubarwieniem dorosłych okazów. Są różowe, a na odwłoku posiadają ciemną plamkę. Wybarwiają się po około 6 wylince. Osiąga dość spore rozmiary. Dorosłe samice dorastają do 6-8cm ciała (z rozstawionymi odnóżami nawet do 15cm). Samce są mniejsze i nie przekraczają 5,5cm. Dojrzałe płciowo samce posiadają na pierwszej parze odnóży haczyki, którymi podtrzymują samicę podczas kopulacja, a także "bulbusy" na nogogłaszczkach, w których przechowują nasienie. Są także szczuplejsze i mają dłuższe odnóża niż samice.

Typ zachowania ptasznika

Brachypelma Smithi nie posiada silnego jadu, a jego ukąszenia zazwyczaj powodują jedynie opuchliznę w miejscu ukąszenia. Rzadko przejawia agresję. Należy raczej do gatunków spokojnych i najczęściej broni się poprzez wyczesywanie parzących włosków z odwłoka. Jest to idealny pająk dla początkujących hodowców. Im pająk jest starszy tym spokojniejszy i zazwyczaj można spokojnie manipulować w terrarium gołymi rękami.

Terrarium

Terrarium dla tego gatunku powinno mieć wymiary 30/20/20cm (wysokość nie może być zbyt duża, ponieważ grozi to upadkiem pająka i uszkodzeniem odwłoka, co prawie zawsze kończy się śmiercią). Młode pająki trzymamy w pojemnikach o odpowiednich rozmiarach (dla zupełnie małych ptaszników dobre są pudełeczka po kliszy fotograficznej). Jako podłoże stosujemy włókno kokosowe lub kwaśny torf. Ważne, aby dobrze utrzymywało wilgotność (na poziomie 60-75%). W terrarium umieszczamy również kryjówkę z połówki orzecha kokosowego lub doniczki. Żywych roślin raczej się nie stosuje, ponieważ pająk najprawdopodobniej by je wykopał. Ładnie prezentują się rośliny sztuczne, których duży wybór jest w sklepach zoologicznych lub kwiaciarniach. W pojemniku powinna znaleźć się również miseczka z wodą (pająki często z niej piją, a jeśli jest dostatecznie duża to wchodzą do niej całe), jednak często spryskujemy terrarium to nie jest ona konieczna, pająki spijają wodę z elementów wyposażenia, ścianek pojemnika i pajęczyny. Terrarium można ogrzewać przy pomocy czerwonej żarówki. Ptaszniki są zwierzętami aktywnymi głownie w nocy i wieczorem, a ponieważ nie widzą one czerwonego światła możemy je dzięki takiej żarówce częściej obserwować. Temperaturę utrzymujemy na poziomie 23-28°C.

Pokarm

Młode pająki karmimy wylęgiem świerszczy, pinkami, muszkami owocowymi lub kawałkami mączników. Podajemy im pokarm co 2-4 dni. Dorosłe pająki chętnie jedzą świerszcze, karaczany, drewnojady, mączniki i inne owady. Co jakiś czas można im też podać noworodka mysiego. Karmimy je 1-2 razy w tygodniu. Pokarm dla pająka nie powinien być większy niż jego karapaks. 
Więcej poczytasz tutaj http://birdspiders.pun.pl/viewtopic.php?id=32

Rozmnażanie

Rozmnażanie tego gatunku jest łatwe. Przed dopuszczeniem parę należy dobrze nakarmić, aby uniknąć zjedzenia przez samicę partnera. Samice rzadko są agresywne w stosunku do samców, a kopulacja zazwyczaj następuje szybko i bez problemów. Samiec nawołuje samicę, bębniąc przednimi odnóżami o podłoże. Jeśli ta mu odpowiada tym samym znaczy to, że jest gotowa do kopulacji. Samiec, po wybadaniu sytuacji, zgina partnerkę tak jakby chciał ją złamać, przekazuje jej nasienie i po kilkudziesięciu sekundach ucieka. Samica wytwarza kokon po 2 miesiącach od kopulacji (czasami może to trwać dłużej), w którym znajduje się 100-600 jajeczek. Należy go odebrać samicy, aby uniknąć jego zniszczenia przez samicę i przenieść do inkubatora. Kokon należy rozciąć po 50-60 dniach. Nimfy po przejściu dwóch wylinek stają się normalnymi pająkami, które należy rozdzielić do osobnych pudełek. Od tego momentu zaczynamy je też karmić. Przy dobrej opiece dojrzewają po 2-3 latach.

Ostatnio edytowany przez Fat'Matic (2008-03-14 15:08:54)